Wat is er nu leuker dan – later als je groot bent – te lezen hoe je als kind was? Wat je eerste woordjes waren, wat je favoriete kleur was en welk eten je super vies vond? Hoe je bepaalde dingetjes gek uitsprak of stopwoordjes die je had. Ouders plaatsen deze leuke, grappige en eigenaardige eigenschappen vaak op Facebook, maar wat als dat over 10, 15 of 20 jaar niet meer bestaat?
Met het collectief geheugen kom je natuurlijk al een eind. Zo word ik na 27 jaar nog altijd herinnert dat ik als kind graag voorgelezen wilde worden over ‘Sniffeltje’ (lees: Sneeuwwitje) en je mij niet mee kon nemen naar de kinderboerderij zonder gênant geroep naar kippen (ik draaide in dit geval de K en de P om. U snapt de rode konen van mijn moeder). En dat ik moest kokhalzen toen ik op mijn eerste verjaardag nadat ik mijn handen in de slagroomtaart had geslagen en ik mijn vingers moest aflikken is mijn familie ook zeker niet vergeten. Maar vele andere details, tsja, ondanks dat ik er zelf bij was kan ik ze niet meer oplepelen…
Hulpmiddelen
Opschrijven dus! Leuk voor ouder én voor als het kind later groot is. En wat te bedenken als de kinderen ook weer kinderen hebben, hóe leuk is het dan om het te vergelijken? Dat opschrijven kan natuurlijk in alle soorten en maten. Er zijn handige hulpmiddeltjes te koop zoals One Line A Day en Quotes Van Mijn Kind maar je kunt ook je eigen vorm kiezen. Schrijf bijvoorbeeld in een notitieboek elke dag op hoe het gemoed van je kindje was, wat hij/zij heeft gegeten en gedronken, hoeveel het heeft geslapen. En vergeet natuurlijk de hoogtepunten niet! Wanneer je kindje voor het eerst heeft gelachen, zijn eerste woordje(s) uitsprak of voor het eerst zelfstandig op het potje heeft gezeten. Door een vaste volgorde aan te houden, weet je precies wat je moet opschrijven (houvast!) en komt er een dagelijkse routine in.
Dagboek voor oppaskindjes
Je zult misschien denken “Zeg Daisy, jij hebt toch helemaal geen kinderen dus wat weet jij er nou van?”. Klopt! Maar mijn Facebook staat dagelijks vol grappige momenten, leuke quotes en wetenswaardigheden over kindjes dat ik daar wel ideeën bij heb. Daarnaast is mijn moeder lang gastouder geweest. Ze schreef elke keer in de boekjes wat de kindjes hadden gedaan, hoe lang ze sliepen, welke hapjes ze kregen en natuurlijk de grappen en grollen die ze uithaalden. “Iris, niet zo op de tafel kloppen,” zei mijn moeder een keer. “Dat deed ik niet. Dat was mijn hand,” antwoordde ze. Hilarisch toch dat je dat je haar daar nu 10 jaar later aan kunt herinneren?! Zo leek het wel alsof de ouders er zelf bij waren geweest , terwijl ze de hele dag hadden gewerkt. En dat kun jij natuurlijk ook aan jouw gastouder vragen.
Herinnering voor nu én later
Het bijhouden van een dagboek voor je kind is een prachtige herinnering voor nu én later. Je moet je kind immers wel wat te plagen hebben op zijn of haar bruiloft 😉
Houd jij al een dagboekje bij voor je kindje? En wat schrijf je daarin op? Gebruik je een vast stramien of zo’n handig boekje speciaal voor kids?
Daisy